Skonto to forma rabatu cenowego udzielanego nabywcy w zamian za dokonanie płatności w krótszym terminie, niż wynika to z umowy lub faktury. Jest to popularne narzędzie finansowe stosowane w relacjach biznesowych, które motywuje kupujących do szybszego regulowania zobowiązań. Skonto najczęściej określa się w postaci procentowej wartości od ceny zakupu i obowiązuje tylko w ściśle określonym terminie. Dzięki temu sprzedawcy mogą poprawić swoją płynność finansową, redukując ryzyko zaległych należności, a kupujący zyskują możliwość obniżenia kosztów transakcji.
W praktyce skonto znajduje zastosowanie w różnych branżach, zwłaszcza w sektorze B2B, gdzie terminy płatności bywają wydłużone nawet do kilku miesięcy. Standardowy zapis dotyczący skonta w umowie może wyglądać następująco: „2/10, net 30”, co oznacza, że kupujący może skorzystać z 2% rabatu, jeśli zapłaci w ciągu 10 dni, zamiast pełnej kwoty w standardowym terminie 30 dni. Takie rozwiązanie przynosi obustronne korzyści – sprzedawca szybciej otrzymuje środki finansowe, a nabywca minimalizuje swoje koszty. Firmy często analizują opłacalność skonta, porównując możliwe oszczędności z kosztami finansowania, jakie poniosłyby w przypadku dłuższego terminu płatności.
Skonto stanowi skuteczne narzędzie zarządzania kapitałem obrotowym i relacjami biznesowymi. Dla sprzedawców jest to metoda zwiększania dyscypliny płatniczej klientów i ograniczania ryzyka niewypłacalności. Dla kupujących natomiast możliwość uzyskania rabatu przekłada się na realne oszczędności oraz lepsze zarządzanie budżetem. Warto jednak pamiętać, że nie każda firma może sobie pozwolić na udzielanie skonta, zwłaszcza jeśli jej marże są niskie. Wdrożenie tej strategii wymaga dokładnej analizy finansowej, aby nie narazić się na utratę rentowności przy nadmiernym udzielaniu rabatów.
