Konkretny cel, jaki ma osiągnąć psychoterapia, zależy od osoby, która o tym decyduje. Najczęściej jednak można powiedzieć, że celem każdej psychoterapii, niezależnie od celów bieżących czy konkretnych, są zmiany.
Dlaczego zmiana jest tak ważną
Pytania o zmianę i sposoby jej osiągnięcia zajęły wiele miejsca w książkach i wiele czasu badaczy i teoretyków. To temat, który chętnie podejmie każdy psychiatra, psycholog i terapeuta.
Zmiana w psychoterapii polega na tym, że albo przeszłość klienta lub pacjenta znika, albo pojawiają się brakujące rzeczy. Psychoterapia to zatem pojawienie się umiejętności, które prowadzą do zniknięcia lęku i smutku lub umożliwiają prowadzenie satysfakcjonującego życia towarzyskiego i zawodowego.
Celem niektórych psychoterapii jest zmiana osobowości. Zwykle jest ona zintegrowana, czyli wszystko, co jest z nami związane, a to, co udajemy, że jest dla nas obce, to bycie jak najbardziej częścią nas ponownie i bycie jak najbardziej akceptowanym jak to możliwe. Jednak nawet tutaj, choć chodzi o zmiany osobowości, istotne jest ujawnienie tych zmian na poziomie otaczającej rzeczywistości – osoba nieśmiała jest początkiem relacji społecznych, osoba z fobią przestrzeni jest początkiem ucieczki.
Każdy psycholog ostatecznie sprawdzi efekt psychoterapii w taki sposób, że zapyta o zmiany zewnętrzne i na tej podstawie wyciągnie wniosek, że coś się stało wewnętrznie.
Możesz się wiele nauczyć o psychoterapii, albo po prostu to powinno prowadzić do zmian. W tym drugim przypadku wystarcza także wiedza na temat psychoterapii.
Psychoterapia systemowa
Chociaż niektóre metody psychoterapii (np. psychoanaliza) zakładają, że to, co dzieje się z człowiekiem, zależy tylko od jego świadomości i podświadomości, psychoterapia systemowa podkreśla fakt, że to, co dzieje się w życiu człowieka, zależy od systemu, w którym on działa. Podkreśla się rolę środowiska.
Psychoterapia systemowa jest zwykle stosowana w leczeniu rodzinnym.
Rodzice, którzy przyszli z problematycznymi dziećmi, byli początkowo zaskoczeni, że eksperci nie zmienili ich dzieci, ale nadal zmieniali ich relacje z rodzinami.
Jest kilka dziedzin psychoterapii systemowej, ale każdy ekspert (psycholog lub odpowiednio przeszkolony psychiatra), który się nią zajmuje, wie, że najsłabszym ogniwem w rodzinie jest dziecko, a to, co pokazuje dziecko (trudności emocjonalne), zaburzenia zachowania, jest spowodowane fakt, że stało się to z rodzicami. Co jest nie tak – nie potrafią poradzić sobie z relacjami ze swoimi dziećmi lub nie mogą się dogadać ze sobą.
Warto w tym miejscu podkreślić, że w systematycznej psychoterapii nie powinniśmy oczekiwać obwiniania, ale wykonamy pracę nad przezwyciężaniem trudności rodzinnych, i to również dotyczy psychologów, którzy takie działania prowadzą.
